037 človekь mltivь 302f
source
| 1: | Челове́кь не́кои бе́ше ҆ꙗкѡ мл҃ти́вь | Some man was very merciful |
| 2: | ҆и по ꙋлицꙋ град͛скꙋ хо́деше | And he was walking in the town streets |
| 3: | ◄ [и сїе чти] | (Read this too) |
| 4: | ҆и по не́го много сиромáси ҆идехꙋ | And many paupers were going to him |
| 5: | ҆á ҆ѡнь ги ѿ се́бе го́неше | And he was chasing them away |
| 6: | а ꙋ рꙋке ҆имь ми́лости́ню влáгаше | but he was giving them alms in their hands |
| 7: | ҆á дрꙋги́ го чл҃векь пи́таше | And another man was asking him: |
| 8: | защо ти́҆ꙗ сиромáси по тебѐ ҆идꙋть | ʺWhy do these paupers come to youʺ |
| 9: | ҆á ти́ ги ѿ се́бе го́нишь | ʺand you chase them awayʺ |
| 10: | ҆á ꙋ рꙋке ҆имь мл͒ти́ню влагашь | ʺbut you give them alms in their hands?ʺ |
| 11: | ҆á ҆ѡнь ре́че | And he said: |
| 12: | ҆ѡ брáте когѝ бе́хь мьнечка до десеть го́динь ҆ꙗ́ внидо́хь ва црьковь божїю да се покло́нимь | ʺO brother, when I was little - ten years old, I went into the church of God to bow downʺ |
| 13: | ҆и видо́хь ҆едно́го̀ дꙋхо́вника | ʺand I saw one clericʺ |
| 14: | ꙋче́ше чл҃веци | ʺHe was teaching peopleʺ |
| 15: | ҆и дꙋмаше | ʺand he was saying:ʺ |
| 16: | мл͒ти́ню ко́й дáва си́ромахꙋ само́мꙋ хр͒тꙋ дáва ҆и ꙋ рꙋке в͛лáга, | ʺHe, who gives alms to a pauper, gives to Christ Himself and lays it in the handsʺ |
| 17: | ҆а ꙗ чꙋ́хь тáꙗ дꙋ́ма | ʺAnd I heard this wordʺ |
| 18: | ҆и не верꙋвáхь | ʺand I did not believeʺ |
| 19: | ҆и помисли́хь | ʺand I thoughtʺ |
| 20: | ҆и рекохь | ʺand I said:ʺ |
| 21: | хр͒то́сь на нб҃си седи́ть | ʺChrist sits in the heavensʺ |
| 22: | та какво ще на землю̀ да сѐ найде | ʺso how would He find Himself on Earth?ʺ |
| 23: | ҆и по́йдохь ва до́мь мо́й | ʺAnd I went to my homeʺ |
| 24: | ҆и видо́хь | ʺand I saw:ʺ |
| 25: | про́сꙗкь ҆иде по ҆ꙋлицꙋ | ʺa pauper is walking down the streetʺ |
| 26: | ҆и нáдь глáвꙋ не́говꙋ сто́й сáмь хр͒тось | ʺand over his head is standing Christ Himselfʺ |
| 27: | ҆á еди́нь чл҃векь: мл͒ти́вь сре́шнꙋ просꙗка | ʺAnd one merciful man met the pauperʺ |
| 28: | ҆и подаде ҆емꙋ хле́бь | ʺand he gave him breadʺ |
| 29: | ҆á ҆ѡнь про́стре рꙋ́кꙋ да ҆ꙋзме хле́бь | ʺand he reached his hand to take the breadʺ |
| 30: | ҆и сáмь х҃с прꙋ́жи рꙋ́кꙋ | ʺand Christ Himself stretched His handʺ |
| 31: | та ꙋзе хле́бь ѿ рꙋкꙋ чл҃векꙋ то́мꙋ | ʺso He took the bread from the man's handʺ |
| 32: | ҆и по ҆истинꙋ верꙋвайте хр͒ти́ане | And truly believe, o christians! |
| 33: | ко́й дáва за бг҃а сáмомꙋ, хр͒тꙋ, дáва | He, who gives for God, gives to Christ Himself |
| 34: | ви́дите лѝ ѡ͒ хр͒то̀любиви хр͒тиꙗни коли́ка си́ла ҆има ко́й дáва ми́лостинꙗ | Do you see, o Christ-loving Christians, how much power he, who gives alms, has? |
| 35: | коли́ко по́мощь ҆има гд͒ь за ҆едно̀ хилꙗ́до дáва | |
| 36: | ҆á ко́й си́ромаси не дарꙋ́ва то мно́го погꙋбꙋ́ва | And he, who does not give to paupers, loses much |
| 37: | мл͒ти́нꙗ чл҃векꙋ до́мь ҆и чеда ѿ ѕло ҆избáвлꙗ ми́лости́нꙗ | Alms deliver a man's home and children from evil |
| 38: | чл҃века ва цр͒тво нб҃ное ҆ꙋво́ди | It leads a man to the Kingdom of Heaven |
| 39: | ми́лости́нꙗ чл҃века ѿ гре́хь проще́ва | Alms absolve a man from sin |
| 40: | то́мꙋ же слáвꙋ во́зь҆исилáемь | To him I send glory |
| ҆оц҃ꙋ ҆и си́нꙋ ҆и ст҃омꙋ, дх҃ꙋ | to the Father and the Son and the Holy Spirit | |
| ни́нꙗ ҆и присно ҆и во ве́ки веко́вь | always and now and forever and ever | |
| 41: | ҆ами́нь | Amen |