037 človekь mltivь 302f
source

1: Челове́кь не́кои бе́ше ҆ꙗкѡ мл҃ти́вь Some man was very merciful
2: ҆и по ꙋлицꙋ град͛скꙋ хо́деше And he was walking in the town streets
3: ◄ [и сїе чти] (Read this too)
4: ҆и по не́го много сиромáси ҆идехꙋ And many paupers were going to him
5: ҆á ҆ѡнь ги ѿ се́бе го́неше And he was chasing them away
6: а ꙋ рꙋке ҆имь ми́лости́ню влáгаше but he was giving them alms in their hands
7: ҆á дрꙋги́ го чл҃векь пи́таше And another man was asking him:
8: защо ти́҆ꙗ сиромáси по тебѐ ҆идꙋть ʺWhy do these paupers come to youʺ
9: ҆á ти́ ги ѿ се́бе го́нишь ʺand you chase them awayʺ
10: ҆á ꙋ рꙋке ҆имь мл͒ти́ню влагашь ʺbut you give them alms in their hands?ʺ
11: ҆á ҆ѡнь ре́че And he said:
12: ҆ѡ брáте когѝ бе́хь мьнечка до десеть го́динь ҆ꙗ́ внидо́хь ва црьковь божїю да се покло́нимь ʺO brother, when I was little - ten years old, I went into the church of God to bow downʺ
13: ҆и видо́хь ҆едно́го̀ дꙋхо́вника ʺand I saw one clericʺ
14: ꙋче́ше чл҃веци ʺHe was teaching peopleʺ
15: ҆и дꙋмаше ʺand he was saying:ʺ
16: мл͒ти́ню ко́й дáва си́ромахꙋ само́мꙋ хр͒тꙋ дáва ҆и ꙋ рꙋке в͛лáга, ʺHe, who gives alms to a pauper, gives to Christ Himself and lays it in the handsʺ
17: ҆а ꙗ чꙋ́хь тáꙗ дꙋ́ма ʺAnd I heard this wordʺ
18: ҆и не верꙋвáхь ʺand I did not believeʺ
19: ҆и помисли́хь ʺand I thoughtʺ
20: ҆и рекохь ʺand I said:ʺ
21: хр͒то́сь на нб҃си седи́ть ʺChrist sits in the heavensʺ
22: та какво ще на землю̀ да сѐ найде ʺso how would He find Himself on Earth?ʺ
23: ҆и по́йдохь ва до́мь мо́й ʺAnd I went to my homeʺ
24: ҆и видо́хь ʺand I saw:ʺ
25: про́сꙗкь ҆иде по ҆ꙋлицꙋ ʺa pauper is walking down the streetʺ
26: ҆и нáдь глáвꙋ не́говꙋ сто́й сáмь хр͒тось ʺand over his head is standing Christ Himselfʺ
27: ҆á еди́нь чл҃векь: мл͒ти́вь сре́шнꙋ просꙗка ʺAnd one merciful man met the pauperʺ
28: ҆и подаде ҆емꙋ хле́бь ʺand he gave him breadʺ
29: ҆á ҆ѡнь про́стре рꙋ́кꙋ да ҆ꙋзме хле́бь ʺand he reached his hand to take the breadʺ
30: ҆и сáмь х҃с прꙋ́жи рꙋ́кꙋ ʺand Christ Himself stretched His handʺ
31: та ꙋзе хле́бь ѿ рꙋкꙋ чл҃векꙋ то́мꙋ ʺso He took the bread from the man's handʺ
32: ҆и по ҆истинꙋ верꙋвайте хр͒ти́ане And truly believe, o christians!
33: ко́й дáва за бг҃а сáмомꙋ, хр͒тꙋ, дáва He, who gives for God, gives to Christ Himself
34: ви́дите лѝ ѡ͒ хр͒то̀любиви хр͒тиꙗни коли́ка си́ла ҆има ко́й дáва ми́лостинꙗ Do you see, o Christ-loving Christians, how much power he, who gives alms, has?
35: коли́ко по́мощь ҆има гд͒ь за ҆едно̀ хилꙗ́до дáва
36: ҆á ко́й си́ромаси не дарꙋ́ва то мно́го погꙋбꙋ́ва And he, who does not give to paupers, loses much
37: мл͒ти́нꙗ чл҃векꙋ до́мь ҆и чеда ѿ ѕло ҆избáвлꙗ ми́лости́нꙗ Alms deliver a man's home and children from evil
38: чл҃века ва цр͒тво нб҃ное ҆ꙋво́ди It leads a man to the Kingdom of Heaven
39: ми́лости́нꙗ чл҃века ѿ гре́хь проще́ва Alms absolve a man from sin
40: то́мꙋ же слáвꙋ во́зь҆исилáемь To him I send glory
҆оц҃ꙋ ҆и си́нꙋ ҆и ст҃омꙋ, дх҃ꙋ to the Father and the Son and the Holy Spirit
ни́нꙗ ҆и присно ҆и во ве́ки веко́вь always and now and forever and ever
41: ҆ами́нь Amen