004 azь pop puno - mltva 31f
source
1: | [азъ поп пꙋно] [♣] | [Title] me, priest Puno |
2: | [ꙋвѝ | Woe! |
3: | го́ре мне ҆ѡкаꙗномꙋ] | (the fate is) bitter for my poor self |
4: | [Почехь писати сїе сказанїе] [Гл҃големи прологь] [Вь лето ·҂аѱчѕ·] | I began to write this text called ʺPrologueʺ in year 1796 |
5: | азь поп пꙋно бг҃ꙋ единомꙋ согрешихь [♣] | I, priest Puno, sinned in front of the only God |
6: | гд͒и гд͒и не ѿвьр͛жи мене ѿ лица твоего | o Lord, do not cast me away from your face |
7: | ҆ис͒е сп͒е моѝ блꙋднаго сп͒и ме | o Jesus, my saviour, save me, the sinful one |
8: | сп͒е моѝ їс҃е прїими́ ме блꙋ́днаго | o my saviour, Jesus, accept me, the sinful one |
9: | ҆и ме́не нинꙗ п | now have mercy with me |
10: | їи͒с҃е много мл͒ти́ве сп͒и и ꙋщедри́ ме | o most merciful Jesus, save and spare me |
11: | ѡ͒ їс҃е бл҃годáтелю еди́нꙋ же запове́дь твою на земли не сотворих | o Jesus, you giver of good, I have not fulfilled a single task you gave me on the earth |
12: | како ҆ꙗ́влю́ се те́бе седѧ́щомꙋ на пт͒оле | how shall I appear to you, sitting on a throne? |
13: | ҆и кое сло́во да воздáмь те́бе хр͒те мо́й | And which answer should I give you, my Christ |
14: | ҆и ҆и сꙋ́дь сотворю̀ ѡ͒ все́хь ҆ꙗ́же вавїде́ни ҆и не вавїде́ни | and I will judge about everything good I did, which could be seen or not (?) |
15: | кое добро соде҆ꙗ́хь | what good I did? |
16: | хр͒те мо́й ис͒е | o, my Jesus Christ |
17: | тем͛ же зовꙋ́ти тво́й слꙋ́ги мл҃твáми | and your servants call you with prayers (?) |
18: | їс҃е сп͒и ме грешго | o Jesus, save me, the sinful one |
19: | гд͒и бж҃е мо́и те́бе еди́номꙋ согреши́хь | o Lord, my God, I sinned to you, the only one |
20: | но ѿ тебе хр͒те мо́й не ѿстꙋпи́хь | but from you, my Christ, I did not step back |
21: | поми́лꙋ ме не достойнаго | Have mercy with me, the unworthy one |
22: | гд͒и ꙋслишѝ мл҃твꙋ мою | o Lord, hear my prayer |
23: | їи͒се сп͒е мо́й ҆очистѝ гре́хи мо҆ꙗ́ | o Jesus, my Savior, wash away my sins |
24: | ҆и сп͒и ме | and save me |
25: | ҆ꙗ́коже ҆иногда блꙋ́дницꙋ разбо҆иника же ҆и блꙋ́днаго ҆и ме́не нынѣ всѐ щедре поми́лꙋи | as once the harlot, the robber, and the prodigal (son), thus be most graciously merciful to me now |
26: | бл҃гоꙋтро́бине гд͒и ҆и мꙋки ҆избави́ ме | o most benevolent Lord, save me from the torture |
27: | дол͛го трьпели́ве гд͒и | o long-patient Lord |
28: | слáва те́бе | Glory be to you! |
29: | === Сь бг҃омь почехь писáти сказáнїе сїе до кон͛ца на простаго ҆ꙗ́зи́ка | With God, I began to write this tale to the end in the simple language |
҆áзь попа пꙋн͛чо ѿ село мо́крешь | me, pop Punčo from the village of Mokreš | |
30: | си́ѧ словесà савакꙋпи́хь ва единѡ [ме] | I collected these words (texts?) in a single (tome?) |
31: | ми | (open?) my eyes, so that I can see |
҆оч҃и да ви́димь | We want to see and to hear your words and to understand your causes, Lord | |
҆и да чꙋ́емь .:. словесà твоѧ̀ | and so that I hear your words | |
҆и да разꙋме́емь делà твоѩ̀ гд͒и | and so that I understand your works, o Lord | |
32: | ҆и да тво́римь волю твою̀ бж҃е мо́й | and may I do your will, my God |
33: | защо смь ҆áзь като ҆еди́нь пришале́ць нá землю | because I am like a foreigner in the world |
34: | не скрѝ ѿ ме́не зáпове́дь тво́й бж҃е мой | o my God, do not hide from me your command |
35: | но ѿкрѝ ҆о́ч҃и мо́й да разꙋмеемь чꙋдесà твоѧ̀ ѿ зако́на:. твое́го | but open my eyes so that we understand your wonders, from your law |
36: | ҆и скажи́ ми премꙋ́дрости твоѧ̀ | And tell me of your wisdom |
37: | те́бе се мо́лимь бж҃е мо́й: | I pray you, my God |
38: | ти просветѝ ҆ꙋмь мо́и | you do enlighten my mind |
39: | ҆и ми́сль мою ꙋтвер͛ди | and make my mind strong |
да полꙋ́чимь ҆и азь мно́го гре́шни рáбь тво́й цр҃ьство твоѐ нб͒ное съ ми́ромь | so that I, your most sinful servant, may receive your heavenly kingdom with peace | |
40: | ҆и ѿ тебе ес͆ васáкь дарь сьврьше́нь са ви́ше | And from you every gift is always perfect |
41: | ами́нь .:. | amen |